Westchnienie

Pośród cichych szeptów cieni
Pośród łagodnych śpiewów iluzji
W nagłym nieistnieniu serca
W niespokojnym oddechu duszy
W krzyku chłodnych wspomnień
W nieoddechu słodkiej krwi
W strumieniach nienazwanych łez
Umieram

I gorzkim uśmiechem
Przykrywam cichy krzyk serca
Które w rozpadzie
Nieżyje
Ratuj

Wysyp nudnych słów
Miłego tam,
Bard